این پندها نامۀ پدری ست به مرگ نزدیک و به پیروزی زمانه معترف ، و زندگی از او روی گردانیده و به روزگار گردن نهاده و در سرای درگذشتگان آرمیده . نکوهشگر دنیا ، و فردا از آن سرای کوچنده ، به فرزندی آرزومند که به آرزوها دست نخواهد یافت ، فرزندی رهسپار راه هلاک شدگان و آماج بیماری ها و گروگان روزگار ، و هدف مصیبت ها و بردۀ دنیا و سوداگر غرور و وامدار فنا و بندۀ مرگ و هم سوگند اندوه و همنشین غم و هم نفس آفات و خاکسار شهوات و جانشین رفتگان .
دل را به پند زنده دار ، و با دل نبستن به دنیا بمیران ، و با یقین ، نیرومندش ساز ، و به کمک حکمت نورانی اش کن ، و به یاد مرگ رام کن ، و به پذیرفتن فنا وادار ، و به رنجهای دنیا بینا ساز ، و از صولت دهر بر حذر دار ، و از دگرگونی های گردش روزان و شبان بیم ده و داستان گذشتگان بر او فرو خوان ، و سرگذشت پیشینیانش یاد آور ، و بر دیار و آثارشان بگذر . پس بنگر که چه کردند و از کجا بر شدند و به کجا فرود آمدند و در کجا جای گزیدند . آنگاه بینی که از دوستان جدا ماندند و بر دیار تنهایی فرود آمدند . آن گونه که تو نیز پس از اندک زمانی یکی از آنان خواهی بود . پس سرای آخرت خود را اصلاح کن و آخرت به دنیا مفروش و آنچه ندانی مگوی و از آنچه به آن وظیفه نداری سخن مران .
پند من نیک دریاب و جانب آن فرو مگذار و از آن روی مگردان که بهترین سخن آن است که سود بخشد . بدان که در دانشی که سودی نباشد خیری نیست و علمی که به حقیقت روی ندارد و به حق راه ننماید آموختن آن فایدتی ندارد .
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
